Ekonomia i Technika

Oprogramowanie Windows Server pod wieloma względami do tej pory pozostawało w tyle za serwerami linuksowymi, jednak edycja 2019 wprowadza na tyle poważne zmiany, że wiele firm może już poważnie zastanawiać się nad migracją.

Windows Server 2019 i pierwszy raz obsługa chmury na poważnie

To nie tak, że integracja usług chmurowych nie była dostępna we wcześniejszych edycjach – była, ale implementacja była fragmentaryczna, a obsługa chwilami przysparzała sporych problemów. W Windows Server 2019 już od wersji Standard można mówić o systemie, który w sposób płynny i elastyczny łączy usługi lokalne z chmurowymi. To ważne, bo już w tym momencie ponad jedna trzecia firm korzysta z rozwiązań chmurowych. W praktyce można podejrzewać, że odsetek ten jest większy, a 34% dotyczy tych firm, w których chmura została wdrożona od podstaw i jest standardowym elementem infrastruktury roboczej, natomiast w pozostałych firmach może być po prostu elementem pobocznym – czasem również dlatego, że oprogramowanie serwerowe nie obsługiwało jej w pełni.

Lepsza ochrona na każdym planie

Windows Server 2019 Standard to pierwszy z serwerowych Windowsów, który pozwala w pełni chronić wirtualne maszyny z Linuxem. To istotne z dwóch powodów: po pierwsze, systemy unixowe mają swoje immanentne zalety w stosunku do Windowsa i maszyny wirtualne z ich wykorzystaniem po prostu są czasem koniecznością, natomiast bez ochrony macierzystego serwera pozostawały jednak kalekie. Po drugie – to coś, co pozwala Windows Server 2019 na poważnie konkurować z serwerami na Linuxie: te były w stanie chronić wirtualnego Windowsa, ale fizyczny Windows nie chronił wirtualnych serwerów Linuxa.

Do tego dopiero w Windows Server 2019 pojawia się szyfrowanie siecią SDN, odpowiednio zmodyfikowany Defender czy ochrona hosta w trybie offline. To funkcje, które bezpośrednio odpowiadają za bezpieczeństwo i stabilność infrastruktury.

Po prostu lepsza kontrola nad systemem

Jeszcze w poprzednich edycjach Microsoft zdawał się wychodzić z założenia, że system ma działać niemal jak czarna skrzynka, a użytkownik może mieć dostęp tylko do części danych analitycznych. W przypadku środowisk o niewielkim stopniu wirtualizacji było to może niewygodne, ale akceptowalne. Dziś już nie jest, ponieważ samo podłączenie usług chmurowych wymaga już zdecydowanie lepszej kontroli nad wykorzystaniem zasobów.

W Windows Server 2019 Standard – systemie skądinąd zaprojektowanym właśnie z myślą o użytkownikach, którzy nie polegają w dużym stopniu na wirtualizacji, ale na przykład korzystają z Azure do realizacji wielu projektów, pojawiają się narzędzia do monitoringu, w tym monitoring całego klastra i wykorzystanie do tego celu flash USB albo webowy interfejs Windows Admin Center. Te zmiany zostały podkreślone także na stronie dystrybutora, https://www.senetic.pl/microsoft/oem/windows_server/windows_server_2019_standard/, co dowodzi, jak duże jest ich znaczenie dla użytkowników. Dzięki nim system stał się zdecydowanie bardziej wszechstronny, lepiej dostosowany do wymogów dynamicznie rozwijających się organizacji. Nie chodzi jednak o to, co trafia do materiałów promocyjnych, ale o to, że Windows Server 2019 Standard dzięki modyfikacjom naprawdę jest systemem, który pozwala pracować sprawnie, szybko i stabilnie.