Ekonomia i Technika

EKOROZWÓJ – uwzględnianie procesów ekologicznych w rozwoju społeczno – gospodarczym. Wprowadzono go w latach 70-tych na konferencji w Sztokholmie. Nie zaakceptowano przez sfery biznesu w krajach wysoko rozwiniętych ze względu na koszty. Dyskusja w latach 70 – tych przebiegała w warunkach max. produkcji, bardzo wysokiej narastającej konsumpcji, rozwoju technologicznego, powstawania wyników takiego rozwoju w systemie niewłaściwych relacji ekonomicznych i społecznych poszczególnych grup w kraju. Podstawową przesłanką tej dyskusji był problem ograniczoności zasobów naturalnych środowiska, zarówno w sensie ilościowym jak i jakościowym. Podstawą dyskusji było ograniczenie zasobów i ich wpływ na możliwości wzrostu i rozwoju społeczno – gospodarczego w długim okresie czasu. Krytyce poddawano tradycyjne teorie wzrostu gospodarczego i wynikające z nich koncepcje dobrobytu. Była też krytyka technologii zagrażających bezpieczeństwu środowiska.

ROZWÓJ ZRÓWNOWAŻONY – kategoria ekonomiczna, wiodąca strategia rozwoju społeczno – gospodarczego na cały XXI w. w skali świata, wiodąca strategia krajów UE, rozwoju społeczno – gospodarczego Polski, regionów naszego kraju i na poziomie lokalnym ( gmin). Jest to strategia wiodąca w skali świata, narodów, kraju, a także w skali przestrzennej. Rozwój zrównoważony to inna nazwa ekorozwoju, który w równorzędny sposób traktuje aspekty ekologiczne i ekonomiczne w rozwoju społeczno – gospodarczym.

Geneza rozwoju zrównoważonego i trwałego

1. Krytyka tradycyjnych teorii wzrostu i wynikających z nich teorii dobrobytu ( ograniczenie dobrobytu społecznego do konsumpcji konwencjonalnej dóbr i usług) zwłaszcza neoklasycznej teorii zrównoważonego wzrostu.

2. Krytyka dominujących trendów w produkcji, konsumpcji i w postępie technicznym, nasilających:

• kryzys surowcowo – energetyczny
• proces degradacji środowiska
• eliminowanie człowieka z procesów wytwórczych
• technologie zagrażające bezpieczeństwu

3. Próba nowego określania relacji człowiek – środowisko, wyłącznie ze zmianami wartości, ograniczenie konsumpcjonizmu.

4. Próba połączenia (zintegrowania) różnych aspektów wzrostu i rozwoju ekologicznego, ekonomicznego, technologicznego, etyczno – aksjologicznego.