Ekonomia i Technika

Wstąpienie Polski do Unii Europejskiej (01.05.2004) zapoczątkowało wiele zmian w rodzimym rolnictwie. Dzięki dopłatom unijnym i szeregu programów pomocowych polski rolnik powoli aczkolwiek systematycznie zaczął zmniejszać dystans technologiczny dzielący go do francuskich czy niemieckich kolegów. Polska wieś zaczęła się zmieniać – powstały pierwsze specjalistyczne gospodarstwa nastawione na jeden rodzaj produkcji rolnej z odpowiednio do tego przygotowaną infrastrukturą. Zmienił się także wygląd „polskiej wsi”. Powstały dziesiątki nowoczesnych obór, przechowalni czy mroźni. Pustaki i cegły zastąpiły blachy trapezowe i płyty warstwowe, sama produkcja rolna została usystematyzowana i poddana unijnym zaleceniom i normom. Jeżeli przyjrzymy się gospodarstwu rolnemu w wielu przypadkach nie będziemy mówić już o „rolniku” – sformułowanie to zastąpi „producent rolny”, zaś samo gospodarstwo „przedsiębiorstwo rolne”. W bardzo wielu przypadkach wielohektarowe, powstałe na skutek wykupu ziemi od sąsiadów czy popegeerowskich pól odkupionych od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Z parkiem maszynowym wartym nieraz setki tysięcy jeżeli nie miliony złotych. Gdy zajrzymy uważniej pod dachy wiat znajdziemy marki takie jak Lamborghini czy Renault na traktorach, kombajnach czy innych maszynach. W oborach i chlewniach krytych rasy zwierząt z całej Europy i świata – krowy z Holandii, USA czy Francji, kurczaki z Niemiec , trzoda chlewna z Wielkiej Brytanii. W domach TV. Sat i szerokopasmowy Internet, a w nim masa serwisów rolnych, czy portali budowlanych poświęconych stricte rolnictwu z dużą społecznością użytkowników. Patrząc na to z perspektywy czasu, wspominając protesty i pikiety eurosceptyków, straszenie apokalipsą i zniszczeniem polskiego rolnictwa jakże śmieszne wydają się ich ówczesne argumenty. Życie je zweryfikowało- polskie rolnictwo to już nie skansen – to prężna gałąź gospodarki.