Poniżej przedstawiamy w skrócie podstawowe rodzaje popytu w skali mikro:
Popytem efektywnym nazywa się potrzeby mające pokrycie w sile nabywczej, czyli w funduszu nabywczym przy odpowiednim poziomie cen.
Popytem potencjalnym nazywa się sumę odczuwanych potrzeb rynkowych niezależnie od aktualnych możliwości ich zaspokojenia. Popyt potencjalny przeradza się czasem w popyt efektywny w wyniku wzrostu realnej siły nabywczej ludności.
Popyt pierwotny – potrzeby, które są zaspakajane po raz pierwszy, tzn. po raz pierwszy nabywane jest dane dobro lub usługa.
Popyt restytucyjny (odnawialny) – ciągle ponawiane zakupy tych samych dóbr, najczęściej dóbr podstawowych
Popyt substytucyjny – (elastyczność krzyżowa) wzrost ceny jednego dobra powoduje wzrost popytu na drugie dobro.
Zmienne subiektywne są zależne od podmiotów reprezentujących popyt. Są one trudno mierzalne, trudne do badania. Należą tutaj: zwyczaje, nawyki, przyzwyczajenia; gusty, upodobania; tradycja; zmienna o charakterze interwencyjnym – moda.
Efekt popytowy, w którym uzewnętrzniają swój wpływ wszystkie czynniki związane z ogólną pojemnością rynku. Efekt ten zwany jest efektem ssania – sprzedawcy (w przypadku, gdy chłonność przyjmuje znak dodatni) lub efektem ciśnienia-nabywcy (gdy chłonność ma znak ujemny, tj. występuje nasycenie rynku).
Efekt substytucyjny(marshala) – wzrost popytu na dobra relatywnie taniejące i rezygnowanie z dóbr drożejących.
Efekt udziału, który uwzględnia wpływ czynników interakcji pomiędzy uczestnikami rynku. Jeśli jest dodatni, wówczas świadczy pozytywnie o konkurencyjności firmy. Ujemny oznacza natomiast nieudolność konkurencyjną przedsiębiorstwa.
Efekt cenowy ukazuje czysty wpływ czynników wewnętrznych na obroty.
Efekt spekulacji – wstrzymanie zakupu przy spadku cen w oczekiwaniu na ich dalszy spadek i zwiększanie zakupów przy wzroście cen w oczekiwaniu na ich dalszy wzrost.
Dodaj komentarz lub opinię na forum: