Ekonomia i Technika

W warunkach monopolu wzrost rozmiarów podaży powoduje spadek cen. Spada więc utarg zarówno przeciętny jak i krańcowy. Krzywa popytu na produkty wytwarzane przez monopol jest jednocześnie krzywa popytu rynkowego. Reakcja popytu na zmiany ceny zależna jest od elastyczności popytu.
Utarg całkowity monopolu rośnie wraz ze wzrostem sprzedaży. Osiąga maksimum przy elastyczności równej 1. Gdy elastyczność jest mniejsza od 1, utarg całkowity spada.

Przedsiębiorstwo znajduje się w stanie równowagi to znaczy osiąga optimum ekonomiczne. W krótkim okresie równowagę przedsiębiorstwa monopolistycznego wyznacza punkt zrównania utargu krańcowego z kosztem krańcowym. W warunkach monopolu sam producent wyznacza wielkość produkcji maksymalizującej zysk.

Zysk monopolowy to różnica między utargiem całkowitym i kosztami całkowitymi. Cena monopolowa to cena, która umożliwia maksymalizacje zysku monopolowego.

W okresie krótkim monopolista będzie dostarczał na rynek produkty po cenie równej utargowi przeciętnemu. W monopolu nabywcy płacą wyższe ceny za mniejszą ilość nabywanych towarów.

W okresie długim monopolista nie musi produkować przy najniższym poziomie długookresowego kosztu przeciętnego. Ponieważ uniemożliwia wejście na rynek innym firmom, nie jest zagrożony ze strony konkurencji. Może również osiągnąć zyski nadzwyczajne. Jednym ze sposobów osiągania zysków monopolistycznych jest ograniczenie produkcji przy równoczesnym podnoszeniu cen.

Monopoliści cieszą się uznaniem inwestorów w nowoczesnej gospodarce. Wiele osób kupuje akcje Facebooka, Microsoft, Netflix wierząc, że światowi giganci są na niezagrożonej pozycji.